ਇਕ ਹੋਰ ਇਤਿਹਾਸ....
ਰੋਂਦੇ-ਕੁਰਲਾਉਂਦੇ,
ਡਿੱਗਦੇ-ਢਹਿੰਦੇ,
ਲੇਲੜੀਆਂ ਕੱਢਦੇ,
ਦਿਨ ਕੱਟਣ ਨੂੰ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ 'ਚ ਖੌਫ ਦਾ ਪਾਣੀ ਦੇਣਾ,
ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਭੁੱਲਾ ਕੇ ਅੰਤਲੇ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦੇਣਾ।
ਇਕ ਰੋਟੀ ਤੇ ਘਿਓ ਲਾ, ਸਾਬਾ ਰੋਟੀਆਂ ਦਾ ਚੋਪੜਨਾ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ।
ਚੁੱਲੇ ਦੀ ਅੱਗ ਤੇ,
ਸੀਨੇ 'ਚ ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਫਰਕ ਹੁੰਦੈ।
ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ।
ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲ ਸਕਦੇ।
ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਬਣੀਆਂ,
ਆਪਣੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪੈੜਾਂ ਨੂੰ ਮਿਟਣ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ।
ਹੋ ਸਕਿਆ ਤਾਂ ਪੈੜਾਂ ਤੇ ਪੈੜਾਂ,
ਬਣਾਉਣ ਲਈ,
ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਕੁੱਝ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ
ਬਚਾਉਣ ਲਈ,
ਸੂਲਾਂ ਚੋਭ ਪੈਰੀਂ,
ਤੁਪਕਾ-ਤੁਪਕਾ ਲਹੂ ਨਾਲ,
ਇਕ ਹੋਰ ਇਤਿਹਾਸ ਸਿਰਜੀਏ,
ਪਰ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਹਿਲ ਨਹੀਂ ਬਣੀਦੇ,
ਯੁੱਗ ਪਲਟਣ ਲਈ ਤਖਤਿਆਂ ਨੂੰ,
ਪਲਟਣਾ ਪੈਂਦਾ।
ਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕੱਲੇ-ਕਾਰੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਨਹੀਂ,
ਲੋੜ ਹੈ,
ਕਾਫਲਿਆਂ ਦੀ,
ਹੌਂਸਲਿਆਂ ਦੀ,
ਉਮੀਦਾਂ ਦੀ,
ਮਰਦਾਂ ਦੀ,
ਗਠਜੋੜ ਦੀ,
ਇਕ ਹੋਣ ਦੀ,
ਜ਼ਾਤਾਂ-ਮਜ਼ਹ੍ਹਬਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਕੇ,
ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਅਪਨਾਉਣ ਦੀ,
ਬੱਸ ਹੁਣ ਲੋੜ ਹੈ ਉਸ ਪਲ ਦੀ...
ਜਦੋਂ ਸਿਰਜਿਆ ਜਾਏਗਾ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਤੇ
ਇਕ ਹੋਰ ਇਤਿਹਾਸ....
ਇਕ ਹੋਰ ਇਤਿਹਾਸ....
ਬਿੰਨੀ ਬਰਨਾਲਵੀ
email-binnybarnalvi@yahoo.in
ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਕੁਮੈਂਟ ਦੇਵਾਂ ਬਸ ਏਨਾ ਹੀ ਕਹਾਂਗਾ ਕਿ ਅਜੇ ਸਿੱਖ ਰਿਹਾਂ, ਤੇ ਅੱਗੇ ਵੀ ਸਿੱਖਦਾ ਰਹਾਂ ਏਹੋ ਅਰਦਾਸ ਏ।
ReplyDeleteਐਵੇਂ ਊਂਘਦੇ-ਰੀਂਗਦੇ,
ReplyDeleteਰੋਂਦੇ-ਕੁਰਲਾਉਂਦੇ,
ਡਿੱਗਦੇ-ਢਹਿੰਦੇ,
ਲੇਲੜੀਆਂ ਕੱਢਦੇ,
ਦਿਨ ਕੱਟਣ ਨੂੰ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ।
Bahut khoob
ਐਵੇਂ ਊਂਘਦੇ-ਰੀਂਗਦੇ,
ReplyDeleteਰੋਂਦੇ-ਕੁਰਲਾਉਂਦੇ,
ਡਿੱਗਦੇ-ਢਹਿੰਦੇ,
ਲੇਲੜੀਆਂ ਕੱਢਦੇ,
ਦਿਨ ਕੱਟਣ ਨੂੰ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ।
Wah...
ਐਵੇਂ ਊਂਘਦੇ-ਰੀਂਗਦੇ,
ReplyDeleteਰੋਂਦੇ-ਕੁਰਲਾਉਂਦੇ,
ਡਿੱਗਦੇ-ਢਹਿੰਦੇ,
ਲੇਲੜੀਆਂ ਕੱਢਦੇ,
ਦਿਨ ਕੱਟਣ ਨੂੰ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ।
wah...